10/6/24

 

Aanvaarden wat is

 

Ik denk dat ik ook nog aan het aanvaarden ben van wat is, dat mijn leven een zo totaal andere wending nam, dat ik niet de ruimte, de energie voel om af te spreken met mensen. Dat mijn lichaam de prikkels niet goed kan verwerken en ik na een uurtje gezellig koffiedrinken weer uitgeput en ziek in bed beland. 

 

En in het hieraan toegeven, het mogen kiezen voor mezelf, daar zaten, en zitten soms nog, flink wat overtuigingen of beelden van mezelf tussen: ik ben toch sociaal? Ik hou toch van de verbinding met mensen? Ik ben behulpzaam, zorgzaam, ik stond altijd aan, altijd klaar voor de ander, dat ben ik!!

 

Daar verschijnt direct een glimlach op mijn gezicht, want ben ik, ben jij, dat werkelijk? Ben jij al die vastgezette beelden van jezelf?

 

Als ik dan dieper zak in verbinding met mijn Zelf, dan voel ik een zachte vreugde, een kalmte, dan voel ik mijn rustige adem, dan voel ik, ervaar ik het Leven wat ik ben.

Het Leven wat door mij heen beweegt, wat door mij danst, in al haar kleuren en daarin is geen vastgezet beeld, geen vast omlijnde vorm. Daar is louter meebewegen met wat is met hoe het Leven op dit moment door mij heen beweegt en dat kan in elk moment, in ieder nu, weer anders zijn. Het ene moment uitbundig, het andere moment roerloos stil. En hoe je ook beweegt, elke kleur is aanvaard. Jij bent aanvaard, precies zoals je nu bent.

 

Liefs, Mirjam ☔☀️🔥🌬️💖