In het ritme van je ware natuur
Vanmorgen liepen Ruud, Noortje en ik in het bos. Wat mij direct opviel was ‘het zachte’ in het bos. Het geluid voelde gedempt, zacht, alzo ook het mos, de bladeren, de grond onder onze voeten. Het was zo fijn. Ik voelde mij zo één met de natuur om mij heen. Ik zag het wonder, wat het Leven is, rechtstreeks om en door ons heen. De ieniemienie open springende zaadjes onder de bladeren, een belofte van nieuw leven wat alles in zich draagt. Het roodborstje wat haar hoogste lied voor ons tentoonspreide, haar prachtige klanken. Even verder een valkje die de boel op stelten zetten en alle duiven deed opvliegen. Noor die daar zo heerlijk rond scharrelde en genoot van alle geuren. En wij, Ruud en ik, die ons verwonderen, blijven stil staan van het geluid van de specht, speurend totdat wij haar zien en even verder een hertje wat ons recht aankijkt. Ja…ik voel mij dan intens gelukkig en ik besef me: ik leef steeds meer in het ritme van mijn ware natuur, zoals dat nu in dit moment voelbaar en kloppend is.
Mag dat? Komt in mij op. Ik neig mij nogal eens te gaan verdedigen als ik mij meet aan de mensen om mij heen, aan wie ik was voor mijn burn-out, voor de ernstige overprikkeling waardoor, of misschien wel dankzij, ik in een versneld bewustzijnsproces kukelde. Zo eentje die ik niet had kunnen voorzien, niet in mijn ‘wildste’ dromen ;). Een proces van loslaten van het vertrouwde, van niet weten in welke vorm ik word gegoten, om te beseffen dat dit het is, dat ik altijd mijn unieke vorm ben, dat ik een uitdrukking ben van de Liefde in haar puurste vorm.
Voor mij voelt het alsof ik word afgepeld en tegelijkertijd weer wordt opgebouwd. Mijn nieuwe fundament, die er altijd al was, is steeds meer zichtbaar en als ik Haar woorden, de woorden van Liefde, door mij heen hoor spreken, dan besef ik me, ik ben er...altijd: Thuis.
Misschien is het een ietwat warrig bericht met als titel ‘in het ritme van je ware natuur’ en ook dat klopt, want je weet niet wat er gebeurt als je het pad van je Hart gaat lopen en soms ben je ook in een complete verwarring over wie je nog bent, als er zoveel van je en om je heen wegvalt. Er zijn zeker momenten van angst, verdriet en vertwijfeling en toch: ik kan je zeggen, vanuit betrouwbare Bron, dat je je gerust kunt laten vallen in de armen van je Ware Natuur. Zij weet uiteindelijk wat het beste voor je is en zorgt, altijd, voor een zachte landing.
Liefs, 💜💛 Mirjam
Het zachte elfje Violet kreeg ik voor m'n verjaardag van m'n dochter. Zij had het vorig jaar op m'n vision board zien staan en begin dit jaar maakte zij haar zachte landing bij mij met de boodschap: 'Vier het leven! Vol daadkracht en creativiteit, dat kan jij! Zo toepasselijk en zo lief 💜
Het schilderij achter het zachte elfje is van mijn hand 💜
Reactie plaatsen
Reacties